Die verdomde onzekerheid
Ik heb altijd gelooft nergens echt goed in te zijn, dat wat ik kan iedereen kan en dat dat echt niks bijzonders is. Mijn schooltijd ben ik prima doorgekomen, nooit de beste en nooit de slechtste. Presentaties geven deed ik wel, maar het liefst kwam ik er onderuit. Na mijn studie Communicatie heb ik leuke uitdagende banen gehad, waarin ik mooie lovende beoordelingen kreeg, promoties behaalde en successen die ik mezelf nooit toekende. Het leek allemaal bijna moeiteloos te gaan, maar zo voelde het voor mij niet. Ik werkte hard om te bewijzen dat ik goed genoeg was. Ik deed mij voor mijn gevoel slimmer en leuker voor dan dat ik daadwerkelijk was en ik was voortdurend bang dat anderen daar achter zouden komen.